Ýnsanlardan öylesi de vardýr ki, dünya hayatýna dair sözleri senin hoþuna gider ve (birde) kalbindekini Allah'ý þahid tutar. Halbuki o azýlý (yaman) bir hýsýmdýr (düþmandýr).
( Bakara Suresi - 204)
Bir Hadis
Üsame b. Zeyd’in (r.a.) rivayetine göre;
Hz. Peygamberimiz (s.a.v.), Üsame’yi bir dizine, torunu Hasan’ý da öbür dizine alýr oturtur, sonra onlarý baðrýna basar ve:
“Allah’ým! Sen bunlara rahmet et. Zira ben bunlara merhamet ediyorum.”diye dua ederdi.
Buharî, “Edeb”,22
Bir Dua
Hz. Peygamber (s.a.v.) þöyle buyurmuþtur:
“…Allah’ým! Ey Rabbimiz ve her þeyin Rabbi! Beni ve ailemi dünya ve ahirette her an sana ihlasla baðlý kýl. Ey yücelik ve ikram sahibi!...”
